Eglise Sainte-Marie

De Sainte-Marie kerk, geklasseerd als Historisch Monument, staat in het hart van het dorp. Het is een voormalige benedictijner priorij die onder de abdij van Montmajour viel.

De parochiekerk van Jaillans, die dateert uit de 12e eeuw, toen ze deel uitmaakte van een benedictijnse priorij die behoorde tot de abdij van Montmajour, staat op de monumentenlijst en ligt in het hart van een opmerkelijk goed ontwikkeld dorp. Het heeft een aantal belangrijke Romaanse kenmerken behouden, waardoor het een van de meest interessante kerken in de regio is.

Het portaal, herbouwd in de vorige eeuw, geeft uit op een eenvoudig schip van vier traveeën, onderbroken door geëngageerde zuilen met kapitelen met geschilderde of plantaardige motieven. Het wordt overdekt door een licht gebroken tongewelf. De eerste travee wordt overdekt door een galerij, gewelfd met een geribd kruis, die waarschijnlijk kort na het schip werd gebouwd. De laatste twee traveeën werden in de 17e eeuw geflankeerd door zijkapellen.

In zijn oorspronkelijke staat moet de Romaanse kerk ook een dwarsschip hebben gehad, dat door moderne verbouwingen is verdwenen, maar waarvan de scheuren nog steeds te zien zijn op de buitenmuur van het koor. De kruising daarentegen, gewelfd met een opmerkelijke langwerpige koepel op trompetten, is intact gebleven. Voorbij de kruising wordt de kruisgewelfde apsis doorboord door drie uitgespaarde ramen. Aan de buitenkant heeft de klokkentoren drie niveaus van ongelijke hoogte, regelmatig bekleed met tufsteenpuin. De blinde bogen op de eerste verdieping worden gevolgd door traveeën met ronde koppen, wat zou kunnen duiden op een recentere bouwcampagne.

Qua decoratie heeft de kerk enkele opmerkelijke kapitelen bewaard, die moeilijk te interpreteren zijn. De meest interessante kapitelen, die duidelijk zichtbaar zijn vanaf de galerij, worden gedragen door de zuilen die de eerste twee traveeën afbakenen. Aan de noordkant staat het thema van Daniël in de leeuwenkuil, vergezeld van een inscriptie die aan deze episode uit het Oude Testament herinnert. Aan de andere kant herhaalt een kapiteel met een plantenmotief de woorden van de evangelist Johannes: "Ego sum via veritas et vita" (Ik ben de weg, de waarheid en het leven).