Peyrus

Peyrus, het laatste dorp voor de beklimming van de Vercors via de Col des Limouches en genesteld in een plooi van de Monts du Matin, ligt aan het einde van de Grès-vallei en beslaat een gebied van 1070 hectare.

De site heeft sporen van neolithische bewoning blootgelegd. Peyrus werd voor het eerst genoemd in 1198, toen de monniken van Léoncel er een kelder bouwden. Het oorspronkelijke gehucht bevond zich waar nu de begraafplaats is, op de weg naar Saint-Vincent-la-Commanderie. Het werd gebouwd rond de priorij Saint-Pierre, gesticht door de abdij van Chaise-Dieu. Getroffen tijdens de godsdienstoorlogen, herwon Peyrus een zekere welvaart vanaf de 18e eeuw met de ontwikkeling van industrieën (laken, papier) begunstigd door de overvloed aan water. Na een gehucht te zijn geweest dat deel uitmaakte van de landerijen en mandementen van Châteaudouble, emancipeerde Peyrus zich in 1790 en werd het een gemeente in het kanton Chabeuil.

Dienst Patrimonium - Pays d'art et d'histoire - Valence Romans Agglo