Eglise Saint-Sévère de Miribel

De kerk staat sinds 1952 op de monumentenlijst. Het is precies het type plattelandskerk dat omringd wordt door een kerkhof. De klokkentoren en westelijke gevel dateren uit de romaanse periode, terwijl de koorafsluiting en het koor gotisch zijn.

Deze landelijke kerk gewijd aan Saint-Sévère behoorde in de middeleeuwen tot het bisdom Vienne en was vanaf 1160 verbonden aan het kapittel van Saint-Bernard de Romans. De kerk werd in de 19e eeuw verbouwd en heeft een plattegrond met een Latijns kruis. Uit de Romaanse periode heeft het gebouw zijn voorgevel en zijn klokkentoren in Weense stijl, die op de dwarsarm rust, behouden. Het vlakke chevet en het koor zijn gotisch. Links van het westportaal, in de gevel, herinnert een 13e-eeuwse votiefsteen aan de weldoeners van de kerk, Bernard de Rostaing en zijn vrouw Elisabeth.

Binnen rusten de koorgewelven op kapitelen die de vier evangelisten voorstellen.

De kerk van Miribel en de begraafplaats staan sinds 1926 in de Inventaire supplémentaire des Monuments Historiques.