Eglise Notre Dame de Lourdes

Notre-Dame de Lourdes werd in 1940 ingewijd en staat ten dienste van de nieuwe stationswijk. Het werk werd toevertrouwd aan architect François Bérenger, die een "moderne gotische" kerk in gewapend beton ontwierp.

De zijmuren zijn versierd met schilderijen waarop de kruisweg is afgebeeld. Moderne gebrandschilderde ramen tonen de gezichten van de schenkers.
De zeven meter hoge figuur van de Notre Dame torent vijfenveertig meter boven het stadsplein uit.
Deze kerk is aangewezen als erfgoed uit de 20e eeuw.

Deze kerk uit 1937-1938 werd ontworpen door architect François Béranger, geïnspireerd door Dom Bellot, de "monnik-architect". Het is een monument in gewapend beton, emblematisch voor de Art Deco stijl, met zijn geometrische vormen die gedomineerd worden door rechte hoeken. De gevel wordt onderbroken door gotische openingen en puntgevels. De klokkentoren is 45 meter hoog. Het Mariabeeld van bijna 7 meter hoog en de andere beelden zijn het werk van Georges Serraz. De drie binnentraveeën vormen één koepel. Het altaar is van de beeldhouwer Toros.

De 67 gebrandschilderde ramen die in 1942 werden geïnstalleerd, zijn gemaakt door de ateliers van A. Balmet in Grenoble. De vier evangelisten en de Maagd Maria zijn afgebeeld in al haar symbolen (inclusief de koningin van Frankrijk). De kruiswegstaties, een monumentaal werk van de schilder Jac Martin-Ferrière, bedekken de zes zijmuren. De schilderijen, zwart geblakerd door een brand in 1982, zijn in hun oorspronkelijke staat hersteld. Op het laatste paneel is de kerk afgebeeld.

Het monument heeft het label "erfgoed van de 20e eeuw" gekregen.